اطلاعاتی درباره حشره دراکولا که در برخی شهرهای استان پیدا شد؛
این نوع حشره که نام دیگر آن پدروس است ایجاد گزش نمی‌کند بلکه پس از له شدن توسط فرد، ماده سمی بنام پدرین که در همولنف (خون حشرات) دراکولا وجود دارد با پوست تماس پیدا کرده و باعث ایجاد تاول می‌شود.
تاول هایی در یک راستا بر روی پوست از مشخصات بارز سوسک دراکولاست که به آن درماتیت خطی” گفته می‌شود.
علایم ایجاد شده بر روی پوست بستگی به میزان پدرین ریخته شده و میزان حساسیت پوست افراد متفاوت است.
این حشره بیشتر در شمال و جنوب (مناطق گرم و مرطوب) دیده می‌شود و شب‌ها اطراف چراغ‌ها و در روز در مناطق مرطوب است.
شکل ظاهری دارکولا باریک و کشیده است که آن را قادر به پرواز و حرکت سریع می‌سازد. جثه‌اش کمی بزرگ‌تر از مورچه‌های قرمز است (۶–۱۰ میلی‌متر) و به دلیل سم موجود در بدن این حشره به نام پدرین (pederin)، حتی پرندگان نیز از خوردن آن خودداری می‌کنند. این حشره نیش نمی‌زند بلکه در صورت له شدن، مایعات بدنی آن (همولنف) باعث ایجاد واکنش پوستی می‌شوند. دارکولا در آغاز صبح و نزدیک غروب تمایل بیشتری به آسیب رساندن به طعمه‌های خود دارد. این حشرات از نور آفتاب گریزان هستند و به نورهای مصنوعی مانند فلورسنت تمایل دارند. این حشره در گویش محلی به بَن (بند) شهرت دارد. در محلی که سَمّ این حشره روی آن ریخته می‌شود، زخم‌های دردناکی ایجاد می‌شود که در صورت برخورد ترشحات زخم با قسمت‌های دیگر بدن، آن نواحی هم زخم خواهند شد. بیشتر نواحی‌ای از بدن که پوست حساسی دارند و بیشتر بدون پوشش لباس هستند، مثل گردن، در معرض سمّ این حشره‌اند. غالباً پوست نقاطی از بدن که کلفت‌تر است، مثل کف دست و کف پا، دچار ضایعه حاصل از این حشره نمی‌شود.
