محمدجواد شریفی | سالهاست که وضعیت رفاهی و معیشتی مردم رو به افول و وخامت است؛ به نحوی که صاحبخانه شدن انتظاری محال، و خرید یک ارابه مرگِ به اصطلاح خودرو مانند پراید آرزویی دست نیافتنی شده است.
سیاستگذاری های غلط و از پی اشتباه خوش نشینان مجلس و مجریان دولتی در امور رفاهی و معیشتی جامعه، بی وقفه در حال انجام است و وعده های رنگین، از آینده ای رنگین تر برای مردم از سوی سیاستگذاران، به موضوعی فی البداهه و روتین تبدیل شده است تا شاید یکی از بی شمارترین تیرهای رها شده در تاریکی روزی به هدف بخورد و تغییری مثبت در روزمرگی جامعه صورت پذیرد.
افسوس که بر خلاف گزارشات گاه و بی گاه مسئولان سیاست از روند بهبود وضعیت رفاهی و معیشتی، آنچه که مردم تجربه میکنند، جز گرانی و افزایش قیمت چیزی نیست. افزایش قیمت دلار، قیمت تمام کالاها و خدمات را به سرعت و لحظه دستخوش تغییر و افزایش میکند،اما کاهش قیمت دلار و طلا هیچ تغییر محسوس و مفیدی در قیمت اجناس و کالاهای یاد شده اعمال نمیکند.
دولت سیزدهم در ابتدای کار خود بدون در نظر گرفتن موانع و پیامدهای موجود، یارانه آرد و اختصاص دلار ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی به واردکنندگان کالا را حذف کرد و وعده افزایش حقوق و تخصیص یارانه ۴۰۰ هزار تومانی داد و البته که به این وعده ها عمل کرد و حقوق کارکنان نیز ۵۷ درصد افزایش یافت. اما آنچه پیامد چنین سیاستی بود،افزایش بی سابقه نرخ تورم و گرانی بی حد و حساب تمام زندگی مردم بود. قیمت کالاها از فلک گذشت و آرزوهای دست یافتنی در سالیان گذشته و بسیار دور، نه تنها به آرزوهای دست نیافتنی تبدیل شدند، بلکه به لیست محالات میلیونها نفر افزون شدند.
طولی نکشید که در پی محرز شدن اشتباه بزرگ دولت در مورد فعل و انفعالات اقتصادی انجام گرفته، برخی وزیران و مدیران یا استعفا تقدیم کردند یا با استیضاح از سوی مجلس نشینان از کابینه دولت جدا شدند. علاوه بر این، جهت ایجاد ثباتی نسبی اقتصادی حقوق کارکنان ۳۰ درصد نسبت به سال ۱۴۰۱ کاهش داشت و با کش و قوس های فراوان ۲۷ درصد تعیین شد. این سیاست در نگاه اول تصمیم درستی بود،چراکه میتوانست بازار ملتهب را آرامشی بخشد، اما به دلیل استمرار وجود موانع پیشرفت اقتصادی، بازهم شاهد التهاب بازار و حذف گسترده بسیاری از مواد غذایی از سفره مردم شدیم.
به هر صورت، همچنان وعده های پوچ سیاستگذاران اثرگذار است و ملت فهیم ایران را چشم به انتظار آینده ای شاید روشن، نگاه داشته است.
