رامشیر نیوز نوشت: گرچه برای خیلی از دوستداران ‘حیدر حیدری’ ناباورانه است، اما باید بپذیریم که واژه ‘مرحوم’، همنشین ابدی نام این شاعر خوش مشرب و شیرین سخن شده است.
حیدر حتی در محتوای اشعارش هم با بسیاری از همقطاران خود متفاوت بود و صراحتا از اسلحه بدستان انتقاد می کرد و این رویه را جهل مطلق میدانست. اشعار او در مذمت تیراندازی به همدیگر و در مراسمات فاتحه و عروسی، هم اکنون در سطح بالایی بین کاربران فضای مجازی در حال دست بدست شدن است و میتوان گفت این آرزوی بزرگ حیدر بود که در زمان حیات خود نه تنها به آن نرسید، بلکه همین آتش دامنگیر او شد.
اما پس از این فاجعه، امواج سهمگین نفرت از تیراندازی شکل گرفت به طوری که در تجمع دوستداران حیدر حیدری که جمعیت کم نظیری از سایر شهرهای استان را در برگرفته بود، حتی یک تیر هم شلیک نشد!
فراتر از آن، علی مجدم شاعری که در لحظه حادثه کنار حیدر ایستاده بود، شعری با مضمون قطع رابطه ابدی با اسلحه خواند(تنافِینا یَا مَاو ویاک) و با یزله های سیل جمعیت تایید شد.
گرچه وجود احساسات در واکنشهای اولیه انکار ناپذیر است، اما مشاهدات از سوگیری این موج احساسی به سمت عقلانیت حکایت دارد و اگر سراینده، همکارانش، جمعیت حاضر بر این عهد ثابت قدم بمانند، میتوانند آرزوی بزرگ حیدر عزیز را برآورده کنند.
